Het kind werd niet altijd als een kinderlijk wezen beschouwd. De kindertijd werd in de 16de en 17de eeuw beschouwd als een serieuze fase van voorbereiding op de volwassenheid. Er was dus weinig ruimte voor de kinderlijke wereld en fantasie…. Verder lezen →
Het bezoeken van kastelen als toerist vinden we nu heel normaal, maar dit was gedurende het grootste deel van het bestaan van die kastelen niet zo! Ook het museum is een relatief ‘nieuwe’ uitvinding. In Nederland is Willem V de… Verder lezen →
Zo in de donkerste tijd van het jaar, als het klagen over de duisternis in het huis op zijn hoogtepunt is, vraag ik mij weleens af hoe dat vroeger moet zijn geweest. De kinderen hebben het geluk dat ze zaklampentochten… Verder lezen →
In het verleden bezat alleen de hogere sociale klasse, waartoe ook de Van Reedes en de Bentincks behoorden, een privébibliotheek. Vaak gebruikten ze een zogenaamd persoonsgebonden ex libris, dat voorin het boek werd geplakt. Het ex libris (Latijn: uit de boeken)… Verder lezen →
Maria Frederica van Reede en Sigismund van Heiden Reinestein hebben samen veel kinderen gekregen, waarvan acht in een periode van negen jaar. Zes daarvan hebben de volwassen leeftijd bereikt. Het is schrijnend te lezen hoe snel een kind in die… Verder lezen →
Eén van de zeer waardevolle zaken in een rijk huis was allerhande linnen en textiel. Dat textiel van toen komt ten dele overeen met het linnen dat we nu nog gebruiken: lakens, tafelkleden, kussenslopen, servetten, handdoeken, gordijnen. Daarnaast was er… Verder lezen →
We kennen natuurlijk allemaal het prachtige portret van het meisje in het blauwe manteltje met het kleine zwarte hondje, een markiesje, in haar armen. Het hangt boven de deur van de bibliotheek. Het meisje heet Maria Frederica van Reede (1748-1807). Zij is… Verder lezen →
Dat we een bijzondere adelsbibliotheek hebben, weten we allemaal, maar er is één boek waar historici vaak naar vragen en dat zijn dan vooral culinair historici. Dat is het kookboek van Mevrouw Rosande. Er is door eerdere conservatoren naar gekeken:… Verder lezen →
Faience is aardewerk dat bedekt is met tinglazuur. Tinglazuur is wit van kleur. Op dit tinglazuur worden meestal met andere kleuren glazuur figuren geschilderd. Voor ons is de meest bekende vorm van tinglazuur het Delfts aardewerk, maar ook elders waren… Verder lezen →
Regelmatig vragen bezoekers van het kasteel naar de prachtige borden die in de bibliotheek op een rek staan. Dat het heel mooi porselein is, is duidelijk. Maar wat is het precies? Deze wandborden zijn van Japans porselein, het zogeheten Imari-porselein…. Verder lezen →
De portrettist Jean Étienne Liotard hield niet van een door ziekte getekend gezicht. Louise Isabella Hermelina was ernstig ziek toen ze zich in 1756 liet portretteren door de grote kunstenaar. Diagnose van portretten In het Radboud ziekenhuis in Nijmegen hangt… Verder lezen →
Jean-Etienne Liotard heeft een prachtig portret van ‘onze’ Annebetje gemaakt. Hij heeft haar afgebeeld met hoog opgetast haar. Bovenop haar haar draagt ze een parmantig mutsje. Zij was duidelijk trendgevoelig want ze volgde met dit kapsel de heersende haarmode. Gelukkig… Verder lezen →
Regelmatig gebruiken wij op het kasteel het woordje ‘adel’ De familie van Reede was van adel, de Bentincks waren van adel… Maar wat wil dat nu zeggen: ‘van adel zijn?’ Een poging tot een summiere en dus onvolledige uitleg. Prefeodale… Verder lezen →
In de hal hangt een groot donker schilderij, het lam erop zie je makkelijk, voor de wolf moet je iets beter kijken. Het is de verbeelding van de fabel van de wolf en het lam. Met dit schilderij werden bezoekers… Verder lezen →
In de 17de en 18de eeuw was het mode om de staarten van rijpaarden te couperen. Dit is op veel schilderijen te zien. Bij ons zijn goede voorbeelden daarvan het schilderij van Prinses Dorothea in de Grote Zaal en de… Verder lezen →
© 2025 Een huis vol verhalen — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑