Sportman in de sneeuw

Als je trouwt, krijg je gelijk een schoonfamilie cadeau. Toen graaf Bentinck trouwde met Louise van Bylandt, was dit cadeau haar kleurrijke broer Jules van Bylandt. Broer en zus hadden hun ouders op jonge leeftijd verloren en hadden een innige band. Louise was vooral gericht op gezondheid en structuur in haar leven. Haar broer Jules was een liefhebber van (snelle) sport en avontuurlijke reizen, hiermee hij ook enige bekendheid. Hij bezocht zijn zus en zwager op Amerongen regelmatig. Tijdens zijn verblijf in het kasteel trainde hij in de waskeuken onder andere aan de rekstok en op de hometrainer. 

Bobslee en skeleton

In de winterperiode was Jules te vinden in Sankt Moritz, waar hij deelnam aan vier- en vijfmans bobsleewedstrijden. Zijn teams had namen als: “De hobbelende geit” of “Siene hou mij vast”. De baan was de Cresta Run, een 12,5 km lange bobsleebaan opgebouwd uit ijs. In de jaren tussen 1898 en 1905 deed hij jaarlijks mee aan de Grand National, een jaarlijkse bobsleewedstrijd.

Daarnaast was hij in die tijd de enige die de skeletonpositie durfde in te nemen. Dat betekent dat hij met het hoofd voorwaarts plat op de buik liggend, op een kleine skeleton naar beneden suisde op de Cresta Run. De naam ‘skeleton’ is afgeleid van het woord skelet, waarmee aangegeven wordt hoe fragiel het sleetje was opgebouwd: twee glij-ijzers en een plaat om op te liggen. In februari 1907 besluit hij een afdaling te maken en lachend vertelt hij zijn vrienden het record te willen breken. Even later zagen zij het sleetje de lucht in vliegen en zijn lichaam de baan afglijden. Hij was op slag dood, 43 jaar oud.

Later bleek dat een baanverzorger vergeten was een plank te verwijderen. Een drama voor zijn zus, die al zoveel verlies had geleden. In zijn memoriam werd hij beschreven als een sportieve en graag geziene, beminnelijke persoonlijkheid.

De avonturier

Als wereldreiziger ondernam hij een Noordpooltocht en trok hij over het Pamirgebergte, grenzend aan de Himalaya’s. Ook nam hij deel aan jachtpartijen en safari’s in Afrika. Een Engelsman zei over hem: “He seems to have in him the energy of five Englishmen”. Na zijn overlijden komt zijn hele nalatenschap naar Amerongen, waaronder zijn fotoalbums. Het hele fotoalbum met winterfoto’s is te vinden in het Huisarchief van Kasteel Amerongen bij Het Utrechts Archief.