Toen Frederik Christiaan van Reede in 1719 overleed, werd zijn jongere broer Reinhard voogd over de drie kinderen die uit het huwelijk met Henriette van Nassau-Zuylestein geboren waren. Wie was deze Reinhard en hoe oefende hij zijn taak als voogd uit?

Een man met lange grijze krullen en een minzaam gezicht. Hij draagt een harnas met daarop een kruis met gespleten punten.
Reinhard van Reede. Collectie kasteel Amerongen.

Levensloop

Reinhard van Reede van Ginkel (1678-1747), ook wel Reinier of Reinoud genoemd, was een zoon van Godard van Reede van Ginkel en Ursula Philippota van Raesfelt. In 1722 werd hij eigenaar van kasteel Middachten, dat hij financieel verstandig beheerde. Hij doorliep een militaire carrière die hij afsloot in de rang van kwartiermeester-generaal. Van 1730 tot 1743 was hij tevens Staatsgezant aan het Pruisische hof in Berlijn. Op 46-jarige leeftijd werd hij gouverneur van Bergen op Zoom en 11 jaar later gouverneur van Breda. Hij bleef zijn leven lang ongehuwd en bij zijn dood in 1747 werd Frederik Willem, de vierde graaf van Athlone, zijn universele erfgenaam.

Een zorgzame voogd

Toen Reinhard in 1719 voogd werd was de financiële situatie waarin de weduwe Henriette zich bevond slecht. Er waren schulden die nauwelijks betaald konden worden. Door een sobere levensstijl van Henriette en een verstandig financieel beleid van Reinhard slaagden ze erin om de geldelijke moeilijkheden te overwinnen. Reinhard sprong zelfs bij met een lening, zodat de twee zonen van zijn overleden broer een bij hun positie passende opleiding konden volgen.

Portret van drie kinderen, links een zittend meisje met bloemen op schoot en een elegante okergele jurk aan en opgestoken haar. Haar linkerhand houdt de bloemen vast, haar rechter hand heeft een lint vast. Over haar linker been hangt een blauwe doek. Voor haar op de grond liggen geplukte bloemen. In het midden een jonge man met haar over de oren en een halflange groene jas aan, daaronder een ruim zittende witte blouse. in zijn rechter hand heeft hij een roze anjer in zijn linker hand een paar witte bloemen. Over zijn schouder hangt een bruine doek. Rechts een jongen met hetzelfde soort haar en een okergele lange jas aan. Daaronder draagt hij een grijze jas en een witte blouse. Over zijn rechter schouder hangt een rode doek. Hij heeft zijn linker hand op de kop van een hazewindhond en in zijn rechterhand houdt hij pijl en boog. Links op de achtergrond Kasteel Amerongen in een Italiaanse fantasietuin.
Ursula Christina Reiniera (1719-1747), Godard Adriaan (1716-1736) en Frederik Willem (1717-1747) van Reede, 1749, J. Fournier. Foto: Elsevier Stockmans. Collectie Kasteel Amerongen. Dit zijn de kinderen van Henriëtte van Nassau-Zuylestein waar Reinhard de voogd van was.

Geen Grand Tour

Onder toezicht van oom Reinhard en dankzij zijn financiële steun vertrokken Godard Adriaan en Fredrik Willem in 1734 naar de universiteit van Marburg. Gouverneur Marin Iber hield nauwlettend toezicht op de vorderingen. Uit de periodieke rapportage van Iber kon Reinhard opmaken dat de jongens geen studiebollen waren. Graag had hij wat meer ambitie en toewijding van zijn pupillen gezien. Iber adviseerde voor de verdere vorming ook een reis door Zuid-Duitsland, Zwitserland en Frankrijk met als einddoel Parijs, een zogenoemde ‘Grand Tour’. Een voorstel dat Reinhard omarmde. Door het onverwachte overlijden van Godard Adriaan in 1736 kwam er echter niets van dit voornemen terecht.

Een groot, roze, barok paleis. Het heeft een kelderverdieping en daarboven twee verdiepingen. In plaats van een trap heeft het een helling naar de beletage zodat je met de koets voor kunt rijden. Het paleis heeft een groen dak met op de rand allemaal beelden. Voor het paleis ligt een groot plein waarop mensen flaneren, zowel lopend als te paard. Er komt net een koets met zes paarden voorrijden.
Uitzicht op het Potsdammer stadspaleis vanuit de lusthof, Andreas Ludwig Krüger naar Johann Friedrich Meyer, 1790. Collectie Potsdam Museum. Residentie van Koning Friedrich Wilhelm I in Pruissen (1688-1740).

Op aandringen van zijn oom bleef Frederik Willem, inmiddels vierde graaf van Athlone, toch in Duitsland voor de afronding van zijn vorming. Frederik Willem verhuisde naar Kassel en nam daar deel aan het adellijke leven rond prins Willem van Hessen. Tot zijn leedwezen moest Iber vaststellen dat er hier weinig of niets van studie terecht kwam. In mei 1737 nam Reinhard zijn pupil mee naar het hof in Berlijn. Daar zag hij van nabij de diplomatieke bezigheden van zijn oom.

Een bekwaam onderhandelaar

Na een verblijf van enkele maanden in Berlijn keerde Frederik Willem in 1738 terug naar Amerongen. Hij dong naar de hand van Louisa Isabelle Hermelina van Wassenaar van Duivenvoorde. Uiteraard speelden de huwelijkse voorwaarden een belangrijke rol. Oom Reinhard bewees daarbij een bekwaam onderhandelaar te zijn. Dankzij zijn rol kon het huwelijk in 1742 voltrokken worden.

Een jonge man met een grijze korte pruik draagt een zwart glimmend harnas. Over zijn rechter arm hangt een roodgrijze doek, zijn linker hand in bruine handschoen heeft hij in zijn zij. Op de tafel naast hem ligt zijn helm, op de achtergrond een kasteel.
Frederik Willem van Reede (1717-1747), C. van Geelen, 1794. Collectie Kasteel Amerongen.
Portret ten voeten uit van een vrouw met strak opgestoken grijs haar. Om haar nek draagt ze een losse kanten mini-molensteenkraagje. Haar blauwfluwelen jurk heeft een brede hals afgezet met wit kant en ook de mouwen zijn van wit kant. Ze staat naast een tafel met een perzisch tapijt. Daarop staat een glazen vaas met bloemen, in haar rechterhand houd ze één bloem tussen duim en wijsvinger. In haar linkerhand houdt ze een roze omslagdoek vast die over haar rechterschouder hangt.
Louise Isabella Hermelina van Wassenaar van Duivenvoorde (1719-1756) door J.Fournier, 1753. Collectie Kasteel Amerongen.

Gerelateerde berichten