Schoonmoeder en schoondochter, twee totaal verschillende karakters, die totaal verschillende opvattingen over eigenlijk van alles en nog wat hadden, maar wel een lange tijd tot elkaar ‘veroordeeld’ waren. Een ding hadden Margaretha en Philippota wel gemeen: hun liefde voor Godard van Ginkel.
Kinderen van hun tijd
Van Ginkel werd opgevoed om zo snel mogelijk op de militaire en maatschappelijke ladder te stijgen. Philippota kreeg als opgroeiende dame godsdienstlessen, maar ook les in lezen, schrijven, rekenen, Frans, goede omgangsvormen, muziek en algemene ontwikkeling een kasteelvrouwe waardig. Zij was verfijnd en artistiek, ze speelde bijvoorbeeld prachtig luit. Op zich was dit dus een verbintenis die paste bij de verwachtingen van die tijd.
De vlucht in het rampjaar
Begin 1672 werd al duidelijk dat er een oorlog voor de deur stond. Van Ginkel, in het leger van Willem III, raadde zijn zwangere vrouw aan met hun drie kinderen naar zijn moeder in Amerongen te gaan. De daadkrachtige Margaretha wilde vluchten naar veiliger oorden zodra de baby geboren was. Maar Philippota had zich verrekend en de baby liet lang op zich wachten. Margaretha had alles voor de vlucht al klaar en ergerde zich aan de vertraging. Na de bevalling reisden Van Ginkel en Margaretha naar Den Haag, maar Philippota ging met haar oudste dochter naar Middachten, terwijl haar drie kinderen met een min achterbleven op Amerongen.
De carrière van Van Ginkel
Waar Margaretha misnoegd was op het mislopen van een promotie van haar zoon, zag Philippota liever een bestuurlijke carrière voor Van Ginkel en deed de militaire carrière haar niet veel. Waar Margaretha zag dat Amsterdam later een veiliger plek zou zijn, wilde Philippota liever naar Den Haag. Amsterdam was veiliger vanwege het risico van een Engelse landing bij Scheveningen. Maar in Amsterdam woonden alleen regenten en kooplieden, terwijl Philippota zich in Den Haag onder haar gelijken (blauw bloed) zou bevinden.
Hun wensen en ideeën waren zeer regelmatig tegenstrijdig, wat bij beiden irritatie opriep. Margaretha was zuinig, bemoeizuchtig en kritisch. Philippota was eigenzinnig, trok haar eigen plan en had haar eigen prioriteiten. Waar Margaretha zelf de handen uit de mouwen stak en bijvoorbeeld meehielp met de slacht, was Philippota meer gericht op haar man en haar plichten als kasteelvrouwe van Middachten. Helaas waren Margaretha en Philippota door de afwezigheid van hun echtgenoten – Godard Adriaan was op missies en Van Ginkel zat in het leger- op elkaar aangewezen, maar wel met het gevoel dat ze op elkaars lip zaten.
| Bron | Feit |
| Coen Wilders (2014). Turnor, Margaretha, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland. Benaderd: 26-07-2022 | Margaretha’s leven |
| Manschot-Tijdink, Hermine (2022). De eigenzinnige erfdochter van Middachten. Zutphen: Walburgpers. | blz. 25 t/m 77: Achtergrond Philippota als erfvrouwe en opleiding |
| Mulder, A.W.J. (2015). Kasteel Amerongen en zijn bewoners. Amerongen: Vriendenkring van Kasteel Amerongen | blz. 45: trouwen Margaretha |
Geef een reactie