Pagina 9 van 23
Goert, de eerste Van Reede die op kasteel Amerongen heeft gewoond, liet in het koor van de Andrieskerk een grafkelder aanleggen. Maar Goert deed meer. Hij liet ook nog tijdens zijn leven op de grafkelder een tombe plaatsen. De beeldhouwer Jacob… Verder lezen →
Goert van Reede en zijn vrouw Geertruid van Nijenrode waren de eerste bewoners van kasteel Amerongen die in de grafkelder in de Andrieskerk zijn bijgezet. Vermoedelijk is de grafkelder nog in opdracht van Goert gebouwd, ten tijde van de reformatie…. Verder lezen →
Bij mijn onnavolgbare reizen over het wereldwijde web, kwam ik bij een artikeltje terecht over het woord moederzoon. We denken natuurlijk als eerste aan een mannelijk moederskindje, maar niets is minder waar. Een moederzoon is een zoon waarvan alleen de… Verder lezen →
Dat we een bijzondere adelsbibliotheek hebben, weten we allemaal, maar er is één boek waar historici vaak naar vragen en dat zijn dan vooral culinair historici. Dat is het kookboek van Mevrouw Rosande. Er is door eerdere conservatoren naar gekeken:… Verder lezen →
Blinkend en trots ligt hij daar in de vitrine: het trotseerloodje. Het was nooit bedoeld voor zo’n positie in de schijnwerpers, het is immers maar een eenvoudig, functioneel ding. Maar nu, 345 jaar nadat het gemaakt is, ligt het op… Verder lezen →
Godard Adriaan was helemaal niet de beoogde heer van Amerongen, want hij had een oudere broer: Frederik Adolf. Dat was, uiteraard, de oudste zoon van Godert van Reede en Anna van den Boetzelaer. Frederik Adolf trouwt op 6 maart 1637… Verder lezen →
Faience is aardewerk dat bedekt is met tinglazuur. Tinglazuur is wit van kleur. Op dit tinglazuur worden meestal met andere kleuren glazuur figuren geschilderd. Voor ons is de meest bekende vorm van tinglazuur het Delfts aardewerk, maar ook elders waren… Verder lezen →
Toen Margaretha in oktober 1672 van Amsterdam naar Den Haag verhuisde, leek het een goed idee om de gezonde kinderen te scheiden van de zieke in Amsterdam. Helaas. Toen ze met de kinderen in Den Haag was aangekomen, bleek dat… Verder lezen →
Na de chaotische vlucht in juni waren de verhoudingen tussen Margaretha en Philippota er niet beter op geworden. De dames zaten op elkaars lip in een stad waar ze zich allebei niet echt thuis voelden. In oktober besluit Margaretha toch… Verder lezen →
Je portret laten maken was een serieuze zaak. Helemaal als je de veldheer van de Republiek wilde zijn en later zelfs was. Dan moest je serieus kijken en vertrouwen uitstralen. Bovendien is het alles behalve eenvoudig om een complete portretzitting… Verder lezen →
Het is voor de adel erg belangrijk om te kunnen laten zien wie hun voorouders waren, wat hun positie was en vooral tot hoever in het verleden hun adellijk geslacht terug gaat. Het maken van een serie portretten om dit… Verder lezen →
We hebben in de eetkamer, in de kast met het Meissenservies, een bijzonder glas staan. Het glas herken je aan de voorstelling: een keeshond die plast tegen een boom. Er zijn in totaal acht glazen met een afbeelding van een… Verder lezen →
Tijdens de grootschalige restauratie van kasteel Amerongen werd ook het duifhuis grondig aangepakt. Het houten duifhuis had zwaar te lijden gehad door de tand des tijds. Het duifhuis bestond uit 952 broedkasten, wat betekent dat we hier te maken hadden… Verder lezen →
Op het eerste gezicht lijken de portretten ten voeten uit zoals ze nu op de Galerij hangen, een homogene eenheid. Niets is minder waar. De schilderijen zijn niet allemaal uit dezelfde periode, sommige zijn een kopie van een schilderij dat… Verder lezen →
Schoonmoeder en schoondochter, twee totaal verschillende karakters, die totaal verschillende opvattingen over eigenlijk van alles en nog wat hadden, maar wel een lange tijd tot elkaar ‘veroordeeld’ waren. Een ding hadden Margaretha en Philippota wel gemeen: hun liefde voor Godard… Verder lezen →