Margaretha was een zeer bezorgde moeder en had een hechte band met haar enig zoon, Godard van Ginkel. Dit blijkt onder meer uit het roerende afscheid op de kade in Hellevoetsluis. Godard vertrok voor een maand of tien met zijn vader op diplomatieke reis naar Spanje. Hij was toen 16 jaar. Zie ook De carrière van Godard van Ginkel in vier schilderijen.
Weermannetje
Uit een ooggetuigenverslag weten we dat het een zeer roerend maar ook bijzonder afscheid is geweest. Tegenover zijn reisgenoten toonde Godard zich zeer vrolijk, tegenover zijn huilende moeder barstte hij in tranen uit. En dat beurtelings, als een weermannetje. Lodewijk Huygens, zoon van Constantijn Huygens, schrijft hierover: “Draaide hij zich naar de zijde van zijn moeder, dan huilde hij tranen met tuiten en op hetzelfde ogenblik dat hij zich naar ons keerde, begon hij minstens zo smakelijk te lachen. Hij deed dat iedere keer als hij zich van de een naar de andere wendde zonder dat hij zichzelf daarbij in de hand had. Als ik me goed herinner, heb ik dat nog nooit eerder iemand zien doen”.
| Verder lezen |
| Gerretsen, Lodewijk (2017). Een onvergetelijk begin van een missie naar Spanje (opent pdf). Bulletin Stichting Vriendenkring Kasteel Amerongen, nr. 97, september 2017. Pagina 2. |
| Lammers, Merle (2024). Bezorgde moeder. Margaretha Turnor. Mijn heer en liest hartge. Benaderd: 13 maart 2023 |
