Het meisje met het schoothondje

We kennen natuurlijk allemaal het prachtige portret van het meisje in het blauwe manteltje met het kleine zwarte hondje, een markiesje, in haar armen. Het hangt boven de deur van de bibliotheek. Het meisje heet Maria Frederica van Reede (1748-1807). Zij is op deze pasteltekening zeven jaar en een toonbeeld van een mooi, bevoorrecht meisje van adellijke huize. Toch kijkt ze hier niet blij, eerder nadenkend en misschien een beetje verlegen. Ze had dan ook al het een en ander meegemaakt.

Wees

Haar vader, Frederik Willem van Reede, de vierde graaf, was nog voor haar geboorte, in 1747, overleden. Naast het portret van Maria Frederika hangt het portret van haar moeder. Zij is bij het maken van het portret al langere tijd ernstig ziek en in 1756 overleden, vlak na de totstandkoming van de pasteltekening. 

Meer verlies

Het meisje moet het helaas niet alleen zonder haar ouders doen. Een jaar later, in 1757, overlijdt ook nog haar oma, Henriëtte van Nassau-Zuylestein. Maria Frederica verliest zo op jeugdige leeftijd in een korte tijd wel heel veel dierbaren en blijft als wees achter. Tot overmaat van ramp moet ze ook nog haar twee oudere broers missen. Haar moeder had namelijk bij testament bepaald dat zij in het buitenland moesten gaan studeren. 

Rosendael

Maria Frederica werd bij een oom en tante, Frederik Willem Torck en Jacoba Maria van Wassenaar van Duivenvoorde, de zus van haar moeder, ondergebracht. Zij moest daarvoor wel het haar vertrouwde kasteel Amerongen verruilen voor kasteel Rosendael in Velp. Dat zijn heel wat veranderingen voor een jong meisje. Hoe zal het haar na haar jeugdjaren bij de familie Torck vergaan?