In kasteel Amerongen is heel veel Chinees porselein te vinden. Porselein was tot begin 1700 een exclusief Chinees en Japans product en werd door de VOC naar Europa geïmporteerd. De VOC liet het zelfs in opdracht maken voor de Europese markt en dat wordt chine de commande genoemd. In Europa konden we op dat moment alleen aardewerk maken, zoals bijvoorbeeld Delfts blauw. Hoe dat fijne, sterke, bijna doorschijnende porselein te maken, dat bleef een mysterie.

Goud

Een slimme, maar niet al te snuggere apothekersassistent uit Berlijn beweerde dat hij goud kon maken. Deze Friedrich Böttger was bij een alchemist in de leer geweest en misschien geloofde hij zelf echt dat hij dat kon. Alleen zijn er mensen die zo’n gans die gouden eieren legt, graag in hun hok zouden willen hebben. Friedrich I van Pruissen (zoon van ‘onze’ Friedrich Wilhelm die in de grote zaal hangt) zet een premie op zijn hoofd om hem gevangen te nemen. Zo hoopt hij de staatskas te spekken. Böttger vlucht naar Saksen, waar hij de keurvorst, August de Sterke, om bescherming vroeg. August bedacht zich geen moment en gaf Böttger een ruimte in het paleis waar hij goud zou kunnen maken.

Een oude man met een baard zit achter een tafeltje. Met zijn rechterhand roert hij een potje, met zijn linker hand houdt hij een boek vast. Op het tafeltje staan een zandloper een paar potten en pakketjes van gevouwen papier. Naast hem op de grond nog meer boeken. Hij kijkt achterom naar een man die het vuur aan maakt. De ruimte staat vol met wonderlijke ketels, kachels en glaswerk.
De alchemist, David Teniers de jonge, 1650. Collectie Het Mauritshuis.

Gouden duo

Het zal ons niet verbazen dat Böttger niet succesvol was en weer vluchtte hij. Augusts mannen waren hem echter te snel af en hij werd gevangen gezet in Königstein. Dit feit is alleen maar interessant omdat Königstein te zien is op een landschapsschilderijtje in de Lodewijkskamer. Uiteindelijk ontfermt graaf Von Tschirnhaus zich over de alchemist. Von Tschirnhaus had in Leiden gestudeerd en experimenteerde met ovens en oventemperaturen. Onder Tschirnhaus’ invloed ging Böttger gestructureerd experimenteren met verschillende kleisamenstellingen en baktemperaturen. In de Duitse plaats Meissen ontdekte Böttger de juiste combinatie om porselein te maken.

Een ronde soepterrine met een deksel met bovenop een halve citroen met een afgesneden plakje en een stukje schil als handvat. De Terrine is wit en beschilderd met bosjes bloemen met tulpen, pioenrozen goudsbloemen en vergeetmenietjes. De handvatten van de terrine zijn een soort groene in elkaar gevlochten stengels van wit en groen waar ook weer bloemen uit komen. Het deksel heeft een gouden randje.
Soepterrine, Meissen, 1750-1799. Collectie Kasteel Amerongen. Foto: Toos van Eck.

Wit goud

Dit Meissen porselein was direct een doorslaand succes. De grootste afnemen was, uiteraard, August de Sterke. Alleen betaalde hij slecht. Hoewel Böttger wit goud in handen had, bleek hij een slechte manager: boekhouding, medewerkers, bedrijfsspionage, Böttger kon het allemaal niet bolwerken. In 1718 openen de eerste andere Europese porseleinfabrieken de deuren en in 1719 overlijdt Böttger. Vlak na hem lukt het in de Meissenfabrieken om het porselein met zestien kleuren te beschilderen. Het bekende merkteken met de twee zwaarden ontstaat in 1722, zodat het makkelijker is om Meissen te onderscheiden van andere merken.

Een grid met verschillende varianten van het Meissenlogo van 1722 tot 1972.
De verschillende logo’s van Meissener Porzellanmanufaktur. Foto: Ingersol bij het Meissener Porzellan Museum, via Wikimedia commons.

Koffie, thee, chocolade

Meissen wordt zo succesvol, dat er in 1730 porselein met kwartels in een kakiemon stijl geleverd wordt aan Japanse adel. De producten van Meissen volgen eigenlijk twee lijnen: serviezen en beeldjes. In Europa komt het drinken van koffie, thee en chocolade in zwang en daar gaat Meissen dan ook volop serviezen voor maken. Al voor August de Sterke maakt de fabriek beeldjes. Dan nog vooral dierfiguren, maar later ook allerhande andere onderwerpen.

Zwaar weer

Door de opkomst van andere porseleinfabrieken en het succes van Josiah Wedgwood, komt de Meissenfabriek in zwaar weer. Toch bestaat de fabriek nu nog steeds. In de DDR-tijd is er zelfs sprake van een soort bloei: het is het enige bedrijf dat echt winst maakt in het land.

Onze collectie

In de eetkamer van Kasteel Amerongen staat een soepservies van Meissen uit de tweede helft van de 18e eeuw. In de eetkamer staat een koffie- en theeservies en in de gobelinkamer staat een heel vroeg Meissen kopje met een schoteltje. Daarnaast is er nog een aantal andere objecten die zich in het depot bevinden.

ObjectMakerDateringMateriaalVaste plek (Atlantis)
Soepservies met twee soepterrines met onder schotel en 35 soepborden met Alt-Osier decorMeissen Porzellanmanufakturca. 1770porselein Vitrinekast eetkamer (0089)
Luciferstandaard Meissen Porzellanmanufaktur1900-1924porselein Kleine bibliotheek (0118)
Twee dekschalen met blauwe bloemenvazen en bloemmotievenMeissen Porzellanmanufakturca. 1725-1730porseleinEetkamer (0241)
Koffie- en theeservies Meissen Porzellanmanufakturca. 1770porselein Grote zaal (0247)
Set van acht schnabeltassen met schotelMeissen Porzellanmanufakturca. 1750-1800porselein op blauw onderglazuur beschilderd in Chinese trantDepot (0266)
Polychroom beschilderde, porseleinen kandelaarMeissen Porzellanmanufakturca. 1774-1790porseleinDepot (0284)
Set van vier koppen op schotel met bloemmotiefMeissen Porzellanmanufakturca. 1720porselein beschilderd in kakiemon-stijlGobelinkamer (0312)
Porseleinen mandje op pootjesMeissen PorzellanmanufakturpporseleinDepot (0418)
Schaal met afbeelding van AmerongenMeissen Porzellanmanufakturca. 1763-1774porseleinDepot (2300)
Dinerbord met geschulpte rand Meissen Porzellanmanufakturca. 1930-1950porseleinDepot (2516)

Gerelateerde berichten