Ten tijde van de patriotten, eind 18de, begin 19de eeuw, had de adel in Nederland het zwaar. Het volk kwam in opstand tegen de Oranjes en de adel. In 1795 vluchtte stadhouder Willem V naar Engeland. Onze familie Van Reede, die bijzonder koningsgezind was, ging ook naar Engeland.

Jonge vrouw in witte jurk met wit hoofddeksel en donkere krullen zit afgewend van de schilder en kijkt naar hem over haar schouder. Op haar schoot een mand met duiven die ze met haar linkerhand vast houdt. In haar rechterhand heeft ze een duif.
Christina Reiniera van Reede (1776-1849), naar R. Cosway. Collectie Kasteel Amerongen

Verzet

Als Lodewijk Napoleon ‘conijn’ van Holland is, komen de dames van de familie terug, maar dan grijpt Napoleon de macht en hij wil van de Republiek een Franse provincie maken. Een deel van de adel gaat letterlijk in verzet. In 1813 wordt een goede vriend van de familie, Van de Capellen, door de Fransen gevangen genomen op verdenking van landverraad. Generaal Molitor had eerder een schrikbewind gevoerd in Amsterdam en hoewel hij inmiddels in Utrecht zat, waren de Amsterdammers nog steeds bang voor hem. Christina Reiniera van Reede, dochter van de vijfde graaf, het meisje op het schilderijtje met de duif, besloot te proberen de familievriend vrij te krijgen.

Gravure van de buste van een man in een militair uniform. Hij heeft kort donker haar en lange bakkebaarden. Hij is naar rechts gekeerd en kijkt je vanuit zijn ooghoeken aan. Zijn jasje heeft een hoge kraag en grote epauletten op de schouders. Op het jasje draagt hij twee ordekruizen en een sjerp om zijn rechter schouder.
Portret van Gabriel Jean Joseph Molitor, Nicolas Maurin, 1825 – 1842. Collectie Rijksmuseum.

Dilemma

Molitor had al lang van Christina Reiniera gehoord. Hij wist dat ze uit een Oranjegezinde familie kwam en hij was ook bekend met haar reputatie: ze had een prachtige zangstem. Na wat wikken en wegen en het opvoeren van de spanning, stemde Molitor toe in het vrijlaten van Van der Capellen mits Christina Reiniera voor hem de Marseillaise zou zingen, het Franse volkslied van de revolutie. Christina aarzelde. Kon ze dat als oranjegezinde wel maken? Wat zou dat doen met haar reputatie? Uiteindelijk wist ze te bedingen dat ze de Marseillaise mocht zingen met een Nederlandse tekst. Zogenaamd omdat haar Frans niet goed genoeg was. Ze zong de melodie van de Marseillaise, maar met de tekst van het Wilhelmus. Dat is nog niet zo makkelijk, maar niet onmogelijk…

Het verhaal

Hoe het verhaal afgelopen is weten we niet, we weten ook niet of het waar is. Als bron voor het verhaal wordt een boek met Utrechtse sagen uit 1936 genoemd. Van daaruit wordt het doorverteld, tot in het vrouwenlexicon. Is het waar? We hebben het boek gekocht en gekeken wat hun bron was: een folder van kasteel Amerongen, die we niet meer kunnen achterhalen. Zeker weten doen we het niet, maar het is een mooi verhaal waarin je al je verteltechnieken kunt gebruiken. En als je kunt zingen….

ObjectMakerDateringMateriaalVaste plek (Atlantis)
Portret Christina Reiniera van Reede met duifNaar R. CoswayOlieverf op doekGalerij Noord 51 (0857)

Gerelateerde berichten