Uranus

Uranus was het lievelingspaard van Elisabeth van Aldenburg Bentinck-Von Ilsemann. Zij bereed hem elke dag, altijd in amazonezit.

Auguste Victoria

Elisabeth heeft Uranus in 1920 gekregen van keizerin Auguste Victoria, de vrouw van keizer Wilhelm II, als dank voor de liefdevolle verzorging tijdens haar verblijf op kasteel Amerongen.

Siegfried von Ilsemann, de zoon van Elisabeth, beschrijft in zijn memoires hoe Uranus met de trein vanuit Potsdam naar Nederland is gekomen. Vanaf de Nederlandse grens rijdt zijn vader, Sigurd von Ilsemann, Uranus onder het zadel naar Amerongen. 

Sterke band

Siegfried vertelt hoe sterk de band was tussen zijn moeder en Uranus. In het park liep Uranus los, zonder halster of hoofdstel om, achter zijn moeder aan. Soms speelde ze voor de grap verstoppertje met hem. Uranus hield dan op met grazen en keek onderzoekend rond. Hij ging pas weer verder met grazen als hij haar weer in het zicht had. Berry, de sint-bernard, liep weer, letterlijk en figuurlijk als een hondje, achter Uranus aan. Dat zal een mooi gezicht geweest zijn! Een variant op de Bremer stadsmuzikanten!

Uranus op Amerongen

Siegfried vertelt dat Uranus zich alleen door zijn moeder liet berijden. Op een dag was nicht Herta op bezoek. Zij hield vol dat zij hem wel kon berijden. “Terwijl wij bezorgd op haar terugkeer wachtten, ontdekten wij Uranus in de stal, waar hij smakelijk van het hooi vrat. Mijn nicht verscheen, gelukkig ongedeerd, twee uur later weer – te voet”, aldus Siegfried.

In 1935 is Uranus op 20-jarige leeftijd gestorven. Voor een paard is dat een redelijk hoge leeftijd. Hij ligt begraven in de tuin van het kasteel. Hij heeft een graf met een mooie gedenksteen gekregen. Een teken dat hij een belangrijke plaats had in het leven van Elisabeth.