In de Lodewijkskamer hangt het portret van Margretha Turnor. Zij is hier de tachtig al gepasseerd. Als ik met bezoekers voor haar portret sta laat ik altijd een stilte vallen en vraag dan aan de bezoekers wat zij van haar portret vinden. Er vallen dan termen als streng, gelovig en ….een harde vrouw! Dat beeld spreek ik niet tegen, maar ik leg uit wat ik zie…..
Bewogen leven
Margaretha heeft veel meegemaakt vertel ik dan. Je ziet dat aan haar blik. Margaretha is getrouwd met een man die steeds op reis is, op diplomatieke missie, en haar huis is door de Fransen platgebrand en zij heeft een moeizame relatie met haar enige schoondochter. Margaretha is een daadkrachtige vrouw en zelfvoorzienend. Ze herbouwt haar afgebrande huis in Amerongen in een oogwenk, terwijl haar man in het buitenland zit. Zij gedraagt zich als ‘bouwvrouw’: ze beheert de financiën, neemt ontwerpbeslissingen en onderhandelt met de bouwvakkers. Daarnaast neemt Margaretha vijf kleinkinderen in huis. Zij geeft hen een goede opvoeding én opleiding.

Daadkrachtige vrouw
Na mijn vlammend betoog groeit de sympathie voor Margaretha….! Wat een daadkrachtige vrouw, is dan het antwoord. En als ik dan eindig met het feit dat, op het moment wanneer zij haar man vraagt om naar huis te komen omdat in Amerongen alles geregeld is (de herbouw van het huis en de kleinkinderen), haar man onderweg een hartaanval krijgt en overlijdt in Kopenhagen en zij elkaar nooit meer zullen zien……….
Heel triest! Daarna heb ik nog een kleine toegift!!

Nog altijd betrokken
Nu volgt ‘feit of fictie’ over een anekdote die Lodewijk (conservator) eens vertelde toen we met een groep rondleiders in de Lodewijkskamer stonden. Lodewijk vroeg of wij het kleine familiewapen boven haar portret zagen. Het verhaal gaat dat als er een belangrijke beslissing genomen is aangaande het kasteel, dan hangt het familiewapen recht of een beetje scheef! Hangt het schildje scheef dan is Margaretha het niet eens met de beslissing! Hangt het gewoon recht, dan is Margaretha ‘akkoord!’. Even een voorvalletje. Zo was er eens een lekkende wasmachine, op een hogere verdieping, boven de kamer waar het schilderij van Margaretha hangt. Het water droop langs de muur naar beneden (je ziet de vochtplekken nog in de hoek bij het schilderij). Geloof het of niet, maar toen men even later ging kijken naar het ‘schildje van Margaretha’ hing dat scheef.

Feit of fictie?
Brrrr……. Kortom, Margaretha was ‘not-amused’ door de lekkage. Bezoekers gaan daarna toch met een ander gevoel weg uit de Lodewijkskamer. Zou het waar zijn wat de rondleider zojuist heeft verteld, is dan de vraag??
Dit artikel is alleen voor gidsen
Object | Maker | Datering | Materiaal | Vaste plek (Atlantis) |
Portret van Margaretha Turnor | J.H. Brandon | Lodewijkskamer 21 (0841) |
Geef een reactie