Midden jaren 70 van de vorige eeuw was het pijporgel dat op de galerij staat onbespeelbaar geworden. Het was dringend aan restauratie toe: hout en leer waren uitgedroogd en de orgelkas (het deel waar de orgelpijpen inzitten) zag er gehavend en versleten uit.

Restauratie

In 2007 werd het orgel in delen opgeslagen bij de orgelmaker Elbertse in Soest. Het lag er 7 jaar, voordat het gerestaureerd werd. Met zo min mogelijk verlies van het originele materiaal is het orgel door Elbertse in zijn oude staat teruggebracht. 

Voor een opengewerkt orgel staat een man op een trap met een orgelpijp in zijn handen. Voor het orgel zitten twee mannen, de ene meet de breedte van de orgelpijp die de andere man in zijn hand heeft.
Twee orgelspecialisten van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed voor het orgel van Kasteel Amerongen dat in restauratie is bij de firma Elbertse, Ruben Schipper, 2011. Collectie: Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed.

Administratie

Tijdens de restauratie deed men nog een leuke ontdekking. In een aantal houten orgelpijpen vond men beschreven papier. Het bleek afkomstig uit het privé-archief van de moeder van de orgelbouwer Bätz. Het waren resten uit de boekhouding dat als vulmateriaal voor de orgelpijpen was gebruikt. Er werden geen stukken gevonden van na 1777. Dat maakt het waarschijnlijk dat in ieder geval delen van het orgel rond 1789 vervaardigd zijn. Maar de levertijd van 30 jaar blijft ook na deze vondst een mysterie.

In september 2015 is het gerestaureerde orgel opgeleverd, zie filmpje, en feestelijk in gebruik genomen.

Gerelateerde berichten