Middachten en Amerongen, meerdere malen twee handen op een buik

In 1719 was Frederik Christiaan van Reede, tweede graaf van Athlone en heer van Amerongen overleden. In de schaduw van de strijd rondom het testament van Ursula Philippota van Raesfelt lijkt de situatie rondom Amerongen vrij duidelijk te zijn. De oudste zoon van Frederik Christiaan, Godard Adriaan, wordt de derde graaf en heer van Amerongen.

Portret van drie kinderen, links een zittend meisje met bloemen op schoot en een elegante okergele jurk aan en opgestoken haar. Haar linkerhand houdt de bloemen vast, haar rechter hand heeft een lint vast. Over haar linker been hangt een blauwe doek. Voor haar op de grond liggen geplukte bloemen. In het midden een jonge man met haar over de oren en een halflange groene jas aan, daaronder een ruim zittende witte blouse. in zijn rechter hand heeft hij een roze anjer in zijn linker hand een paar witte bloemen. Over zijn schouder hangt een bruine doek. Rechts een jongen met hetzelfde soort haar en een okergele lange jas aan. Daaronder draagt hij een grijze jas en een witte blouse. Over zijn rechter schouder hangt een rode doek. Hij heeft zijn linker hand op de kop van een hazewindhond en in zijn rechterhand houdt hij pijl en boog. Links op de achtergrond Kasteel Amerongen in een Italiaanse fantasietuin.
Ursula Christina Reiniera (1719-1747), Godard Adriaan (1716-1736) en Frederik Willem (1717-1747) van Reede, 1749, J. Fournier. Foto: Elsevier Stockmans. Collectie Kasteel Amerongen.

Godard Adriaan, de derde graaf van Athlone

Godard Adriaan is slechts vier jaar oud als hij zijn vader opvolgt als heer van Amerongen. Zijn jongere broer Frederik Willem wordt op zijn tiende verjaardag opgenomen in het testament van zijn oom Reinhard van Reede als beoogd heer van Middachten.

Als de jonge Godard Adriaan twintig is krijgt hij de pokken en hij overlijdt hieraan. Hij is niet getrouwd en kinderloos, dus zijn titels gaan naar zijn broer Frederik Willem. Hij wordt vierde graaf van Athlone en tevens heer van Amerongen.

Frederik Willem, de vierde graaf van Athlone

Hoewel Frederik Willem inmiddels kasteelheer is, verandert oom Reinhard zijn testament niet. Hoewel hij rijk is aan broers en zusters, zijn er verder geen geschikte mannelijke nazaten die de naam Van Reede dragen.

Hij helpt zijn jonge neef op alle mogelijke manieren, onder andere om een goede vrouw te vinden. In 1742 trouwt Frederik Willem met Louise Isabella Hermelina van Wassenaer van Duivenvoorde. Het stel krijgt als snel drie kinderen. Op 25 april 1747 sterft Reinhard en gaat ook Middachten zoals bepaald in bovengenoemd testament naar Frederik Willem. Even waren deze twee kastelen dus weer in één hand tot Frederik Willem op 1 december in datzelfde jaar ook overlijdt. De afwikkeling van de erfenis van Reinhard was toen nog lang niet rond. Dit gaf problemen omdat Frederik Willem nog geen testament had laten opstellen. 

Tekening van rechts Kasteel Amerongen en links de stallen. In het midden een verhoogd terrein met een rijtje bomen. De bovenbrug heeft een trap haar de voorburcht. De benedenbrug komt uit op een pad dat tussen de voorburcht en de gracht loopt. Het pad loopt onder de bovenbrug door. Op de tekening is niet te zien of dit pad ook een verbindende trap heeft naar de voorburcht.
Het Huis te Amerongen met zijnen Voorhof volgens eene afteekening Den 28 November 1725, door den hoogweledelgeb heer Reinhard , baron van Reede, Ginkel, Middagten, Zuilenburg enz. enz., J. Stijnse (mogelijk J. Stellingerwerf). Collectie Koninklijke Verzamelingen, bron: Het Utrechts Archief

Frederik Christiaan Reinhard, de vijfde graaf van Athlone

De oudste zoon van Frederik Willem heet Frederik Christiaan Reinhard (1743-1808). Net als zijn oom Godard Adriaan wordt hij als vierjarige beleend met Amerongen, anders dan zijn oom wordt hij een half jaar later ook beleend met Middachten. Als de jongen, FCR, dertien is, overlijdt ook zijn moeder. In 1766 wordt hij meerderjarig verklaard en kreeg dus pas toen het beheer over de erfenis, waaronder beide kastelen. Zijn broer en zus, Arent Willem (1744–1815) en Maria Frederica (1748-1807), waren het niet eens met het feit dat Amerongen én Middachten naar hun oudste broer zou gaan. Na jaren van gekissebis en grondig onderzoek bleek de regeling wettig en in 1768 legden zij zich erbij neer. Weer waren Amerongen en Middachten in één hand. 

Door de poort zien we huis Middachten met daarvoor chique geklede dames en heren.
’t Huis Middagten van vooren door de voorpoort te zien, Hendrik Spilman, naar Jan de Beijer, 1745 – 1792 (fragment van twee afbeeldingen van Middachten). Collectie Rijksmuseum

Gerelateerde berichten

Auteur

  • Marion vd Hurk

    Naast mijn werk als instructeur Eerste Hulp en auteur van diverse EHBO boeken, ben ik hier al ruim 22 jaar rondleider. Geschiedenis vond ik van jongs af aan boeiend en leerzaam. Het terrein van Kasteel Amerongen oplopen voelt als thuiskomen. Ik leid dan ook graag bezoekers rond in dit kasteel met zijn boeiende historie.

    Bekijk Berichten
Series Navigation<< Gekissebis en steun (1703-1727)Definitieve scheiding, of… (1808-1843) >>
Dit verhaal is deel 3 van 4 in de serie Middachten en Amerongen, meerdere malen twee handen op een buik