In 1673 wordt kasteel Amerongen platgebrand door de Fransen. Als Godard Adriaan terug is van zijn diplomatieke missie wordt voor de herbouw, een eigentijds ontwerp gekozen, met het beeld van het Mauritshuis (het Hollands classicisme) in het achterhoofd. Het moet een groot huis worden met een sobere uitstraling, maar wel stijlvol en mét pilaren. Voilà, het huidige Huys is geboren!
Op de tekening hieronder zie je hoe een balkon met steunpilaren (boven de voordeur) zijn getekend. Bij de uiteindelijke bouw zijn de pilaren voor een deel weggewerkt in de muren, maar nog steeds zichtbaar. Zo gaat zij mee met haar tijd en de soberheid van een adellijke afkomst! De sobere stijl is kenmerkend voor deze ‘late’ vorm van het Hollands classicisme. Het meest herkenbare element van het Hollands classicisme is de symmetrie: het huis is keurig te spiegelen via de middellijn.
Het Hollands Classicisme in Amerongen
In het kasteel zie je de invloed van het Hollands classicisme het best in de hal. Twee indrukwekkende trappen aan beide kanten van de korte gang sieren de hal, die daardoor drie bogen heeft. Met nissen voor bustes en schilderijen en een prachtig beschilderd plafond. Alles om de bezoekers te imponeren!
Fundament
Maar schijn bedriegt! Hoewel het oude kasteel niet herbouwd is, staat het nieuwe huis wel op de fundamenten van het oude kasteel. Die fundamenten waren allesbehalve recht en symmetrisch en dus niet berekend op een Hollands classicistisch huis.
Maar wat als bij de uitvoering van de herbouw de maten wringen met de architectonische eisen van symmetrie? Als het niet kan zoals het moet? Nou dan moet het maar zoals het kan.
Tijdens de bouw blijkt de scheve fundering géén probleem te zijn. Als je met je rug naar de toegangsdeuren staat en rechtdoor kijkt naar de grote zaal, dan zie je een ‘knik’ in het tegelpatroon op de vloer. Maar het Huys is zo goed herbouwd op die oude fundering, dat dit nauwelijks opvalt. De bezoekers moeten er op gewezen worden.
Via de vloer kijken we door de ramen van de Grote Zaal naar buiten. Wat een mooi uitzicht, wat een prachtige zichtlijn (met knik). Het laat de lengte van het huis goed zien. Schitterend! Dat het huis herbouwd is op de oude fundamenten is juist een uniek historisch feit.
Kastdeuren
Ook voor de vier kastdeuren in de korte gang tussen de hal en de grote zaal vindt Margaretha een oplossing. Drie deuren zijn ‘echte deuren’ (er achter zitten echte kasten) met een kijkgat, een sleutelgat en scharnieren, echter één deur is nep! Eén deur is een gewone plank bevestigd op de muur, er zit geen ruimte achter. Overigens een leuke puzzel voor kinderen tijdens de rondleiding. Opdracht: zoek de drie ‘echte’ kastdeuren!
Open raam
Als je achter het huis op de Engelse brug staat en je probeert een symmetrische foto te maken, dan kan dat lang duren. Steeds als je net denkt dat je hem helemaal symmetrisch in beeld hebt, blijkt er weer iets niet te kloppen. En als je dan denkt dat je foto eindelijk symmetrisch is, dan heeft iemand bij één raam de luiken open gezet…
Geef een reactie