Imari-porselein

Regelmatig vragen bezoekers van het kasteel naar de prachtige borden die in de bibliotheek op een rek staan. Dat het heel mooi porselein is, is duidelijk. Maar wat is het precies?

Hoek van een kamer met aan beide kanten een deel van een raam. Het interieur heeft een bruin behang. Aan het plafond hangt een kroonluchter, in de hoek staat een pyramidevormige hoekkast. Bovenaan staat een toby-jug, daaronder een portret en daaronder drie rijen met twee, drie en twee porseleinenborden. Voor de kast staat een bureau aan de onderkant van de foto zien we nog de randen van de bank, tafel en stoel die ook in de bibliotheek staan. — Hoek van de bibliotheek waar de kast met het imari-porselein staat.

Deze wandborden zijn van Japans porselein, het zogeheten Imari-porselein. Dit is een verzamelnaam die in Europa gebruikt wordt voor Japans porselein gemaakt in de stad Arita gelegen in de prefectuur Saga, vlakbij Nagasaki. Dit porselein werd speciaal voor de Europese exportmarkt al vanaf 1695 geëxporteerd vanuit de haven Imari, vandaar de naam.

Apart is dat ook China ‘Imari- porselein’ heeft geproduceerd. Chinezen en Japanners imiteerden elkaars stijlen. Commercieel slim natuurlijk. Het Chinese imitatie-Imari is dunwandiger, werd op een glazuurvrije standring gebakken en is van een helderder blauw dan het Japanse Imari.

Juist dat wat de bezoekers zo mooi vinden aan de borden is typisch iets voor de Imari-stijl: de drie dominante kleuren kobaltblauw, ijzerrood en een witte porseleinen achtergrond, aangekleed met goud. De meer recente borden hebben meer kleur dan de oudere. De kleur groen is bijvoorbeeld later toegevoegd, maar dan mag het officieel geen Imari meer heten.

De ‘Vereenigde Oostindische Compagnie’ (VOC) vervoerde veel van dit porselein naar Europa. Het porselein in kasteel Amerongen is dus waarschijnlijk ook via die weg gekomen.